Ελεύθερο Πανεπιστήμιο
21 Νοεμβρίου, 7.00 – 8.30 μ.μ.
Βασιλική Δ. Λαμπροπούλου
Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α.
Γεν. Γραμματέας Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών
Γιώργος Σεφέρης και σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ: Το χρονικό μιας περιπετειώδους φιλίας
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ:
«Φίλοι του άλλου πολέμου,
σ’ αυτή την έρημη συννεφιασμένη ακρογιαλιά
σας συλλογίζομαι καθώς γυρίζει η μέρα–»
Γ. Σεφέρης, «Σαλαμίνα της Κύπρος», στ. 35-37
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αρκετοί Βρετανοί φιλέλληνες με σημαντική καλλιέργεια επέλεξαν να παραμείνουν στην Ελλάδα, παρακινημένοι από τη γνώση και την αγάπη για τον αρχαίο πολιτισμό και την ιστορία της. Κάποιοι από αυτούς εργάστηκαν στο Βρετανικό Συμβούλιο ή στη Βρετανική Πρεσβεία και αποτέλεσαν τον πυρήνα ενός κύκλου γύρω από τον πληθωρικό μέντορα της λογοτεχνίας Γ.Κ. Κατσίμπαλη. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο Patrick Leigh Fermor και η σύζυγός του Joan Rayner, οι οποίοι τότε είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Γιώργο Σεφέρη και να ξεκινήσουν μαζί του μια φιλία (και ταυτόχρονα αλληλογραφία) που έληξε μόνο με τον θάνατό του.
Στην παρούσα εισήγηση η σχέση του ζεύγους Fermor με τον Σεφέρη περιγράφεται ανάγλυφα με έμφαση στην –ελάχιστα γνωστή– αλληλογραφία τους. Το ανάλαφρο ύφος των πρώτων επιστολών που μιλούν για τα εξωτικά ταξίδια των Fermor αλλάζει ξαφνικά και δραματικά όταν ανακύπτει το ζήτημα της αγγλικής κατοχής της Κύπρου. Τα γεγονότα που συνδέονται με αυτό αποτελούν σημαντικό κομμάτι της αλληλογραφίας και είναι ξεκάθαρη η πικρία και η απογοήτευση που προκαλούν. Είναι η εποχή που πολλές φιλίες Ελλήνων και Άγγλων πνευματικών ανθρώπων οδηγούνται σε οριστική ρήξη. Ο P.L. Fermor (ήρωας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο ίδιος) τονίζει την ανάγκη για πιο μετριοπαθή στάση και από τις δύο πλευρές και αποφυγή των ακροτήτων, ενώ ο Σεφέρης προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στη συμπάθεια που νιώθει για τους Άγγλους φίλους του και την αγάπη του για την πολύπαθη Κύπρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι «κυπριακές» επιστολές του Σεφέρη που «αποκωδικοποιούν» ή αποδίδουν περιφραστικά στίχους του, διαφωτίζοντας τον τρόπο που εμπειρίες και ιστορικά γεγονότα μετουσιώνονται λογοτεχνικά στο σεφερικό corpus.
Η στενή σχέση του Γ. Σεφέρη με τον P.L. Fermor πορεύεται παράλληλα με σημαντικά γεγονότα του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, όπως η βράβευση του Γ. Σεφέρη με το Nobel Λογοτεχνίας και η επιβολή της δικτατορίας του 1967. Μέσα από τη μελέτη της σχέσης αυτής μάς δίδεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε την ανθρώπινη πλευρά ποιητή και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο το καθημερινό βίωμα μετατρέπεται σε μαγική ύλη της ποίησης.
Η εισήγηση συνοδεύεται από γνωστό αλλά και ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό.
Έπαυλη «Δροσίνη», (ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΗΜΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ & Δ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ)
